هشدار درباره قاچاق گنج‌های ایران
تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۶۶۶۳۸
به گزارش ایسنا، بیشتر از یک ماه پیش، پلیس فرودگاه بین‌المللی تهران از انهدام باند بزرگ قاچاق اشیاء تاریخی به همراه ۳۶۸۰ شیء تاریخی خبر داد. کارشناسان اموال تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز تایید کردند که بیشتر این اشیاء از حفاری‌های غیرمجاز خوزستان به‌دست آمده است.
این اشیاء مکشوفه از دوران عیلامی، هزاره اول قبل از میلاد تا قرون میانه اسلامی، شامل دستبندهای طلا و نقره، گوشواره طلا، انگشتری‌های طلای نگین‌دار و سکه‌های طلا و همچنین مجموعه ارزشمندی از سکه‌های قرون اولیه اسلامی، سکه‌های اموی که عمدتاً ضرب خوزستان هستند، یک مجموعه سکه عرب طبری مربوط به امرای طبرستان در قرون اولیه اسلامی و آثاری از سکه‌های ساتراپی‌های هخامنشی، سلوکی، اشکانی و ساسانی و همچنین قرون اولیه اسلامی است که پلیس گفته آنها را به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تحویل داده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به تازگی نیز خبرهایی از شناسایی گنجینه غارت‌شده از مقبره شاهان «انشان» از استان فارس در بازار زیرزمینی اشیاء عتیقه و تلاش قاچاقچیان برای فروش آن در شبکه‌های مجازی، شنیده شده که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هنوز نسبت به آن واکنشی نشان نداده، اما مرتضی ادیب‌زاده ـ مدیرکل امور موزه‌های کشورـ گفته که در حال بررسی ابعاد این خبر و راستی‌آزمایی آن است.
از سوی دیگر، وبسایت خبری وابسته به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در طول هفته، بارها و پیوسته درباره کشف و ضبط دستگاه‌های فلزیاب، ابزارآلات حفاران غیرمجاز و شناسایی شبکه‌های فروش اشیاء تاریخی، اخباری را منتشر می‌کند.
علی‌اصغر نوروزی ـ باستان‌شناس و عضو هیأت علمی پژوهشکده باستان‌شناسی ـ نیز به دنبال انتشار چنین اخباری، هشدار می‌دهد که «شاهد تداوم حفاری‌های هدفمند با برنامه تجاری هستیم و بدبختانه شاهد تخریب محوطه‌های ارزشمند تاریخی (انشان) برای کشف و تاراج اشیاء بسیار نخبه، اما بی‌شناسنامه هستیم.»
این باستان‌شناس، پس از انتشار خبر غارت گنجینه زرین مقبره شاهان عیلامی در انشان فارس، اگرچه هنوز رسما تایید و یا تکذیب نشده است، در یادداشتی با عنوان «تاراج آثار تمدن ایلام (عیلام) باستان در انشان (فارس)؛ خلاء کاوش علمی را حفاران غیرمجاز پر کرده‌اند!»، به بررسی و تشریح چرایی این مسأله پرداخته است.
نوروزی در این نوشتار که در اختیار ایسنا قرار داده، آورده است: «ایلامیان (عیلامیان) باستان در حدود ۲۵۰۰ سال قبل از دوران هخامنشی در ایران ظاهر شدند و حکومتی قدرتمند و صاحب خط و نگارش تشکیل دادند. ایلامی‌ها پا به پای ساکنین بین‌النهرین به واسطه قدرت و رقابت، نقش عظیمی در شکوفایی فرهنگ و تمدن جهان باستان ایفا کردند. ایلامی‌ها از حدود اوایل هزاره دوم قبل از میلاد تا آغاز هزاره اول قبل از میلاد بسیار قدرتمند شدند. امپراطوری ایلام یک حکومت فدرال و بالنده و متشکل از اتحاد مناطق مختلف در جنوب غرب ایران بود. دو ابرشهر شوش در استان خوزستان و انشان در منطقه بیضای مرودشت فارس، نخستین و کهن‌ترین شهرهای قلمرو ایلام یا ایران امروز، دو بال اصلی این اتحادیه بودند. به‌طوری که لقب افتخارآمیز بسیاری از شاهانشان «پادشاه شوش و انشان» بود.
علم باستان‌شناسی در پی کنجکاوی برای یافتن شهرهای کهن نامبردار در تورات و مخصوصاً سرزمین افسانه‌ای دانیال نبی در شوش متولد شد. شوش، یکی از بزرگترین و کهن‌ترین شهرهای جهان، بعد از انهدام توسط آشوری‌ها بار دیگر قربانی شد تا باستان‌شناسان روش‌های صحیح کاوش در خرابه‌های باستانی را بیاموزند. افسوس که هزاران شیء شاخص فرهنگ ایران و بین‌النهرین که به غنیمت در شوش جمع‌آوری شده بودند در هنگام کشف در بافت باستان‌شناسی کاوش نشدند و بخش بزرگی از تاریخ ایلام باستان بر اثر این غفلت ناخواسته از بین رفت و هر آنچه در دست است تفسیر متون نوشتاری باقی‌مانده در میان این اشیاء است.
اما «انشان»، پایتخت افسانه‌ای دیگر ایلام (عیلام) در استان امروزین پارس (فارس) به جز کاوش چند ترانشه محدود در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی کاملاً دست‌نخورده باقی مانده است. بخش بزرگی از تاریخ این سرزمین در لایه‌های باستانی انشان خفته است. متاسفانه ابرشهر انشان بدون توجه به ارزش‌های ممتاز و جهانی آن توسط روستای کوچک «ملیان» در حال بلعیده شدن است و ایالت انشان نیز توسط تاراج‌کنندگان آثار تاریخی کشور.
نشان سال ۱۹۷۶ میلادی
شواهد ارزشمندی از تولد نخستین خط نگارشی جهان روی ظروف نقره‌ای اواخر هزاره سوم تا اوایل هزاره دوم قبل از میلاد، ابتدا به صورت تصادفی در مرودشت و سپس به وسیله «بنیامین محبوبیان» عتیقه‌جوی معروف یهودی در سال‌های قبل از تشکیل اداره باستان‌شناسی کشور در کامفیروز و احتمالاً طی عملیات حفاری تجاری کشف شد و شباهت زیادی بین نقوش آنها و مجموعه زرین معرفی‌شده وجود دارد.
اکنون و پس از طی دوران طفولیت و جهالت (در معنی جاهلی و جوانی) باستان‌شناسی، متأسفانه گویا شاهد تداوم حفریات هدفمند و با برنامه تجاری در همان محل هستیم و باز بدبختانه شاهد تخریب محوطه‌های ارزشمند تاریخی برای کشف و تاراج اشیاء بسیار نخبه، اما بی‌شناسنامه و متاسفانه بی‌ارزش علمی، از همان دوران و با همان ویژگی‌ها هستیم.
شاید برای بسیاری پذیرش این نکته سخت باشد، اما این اشیاء چون در خارج از بافت باستان‌شناسی و بدون سیستم ثبت و ضبط علمی به دست آمده‌اند ارزش واقعی علمی و تاریخی خود را به مقدار زیادی از دست داده‌اند. متاسفانه در تاراج این محل یا مقبره، اطلاعات ارزشمندی از سرگذشت «انشان»؛ یعنی شهری که هزاران سال پیش پادشاه بین‌النهرین اسیر و به آنجا منتقل شد، از بین رفت.
واقعاً کاوش یا نگهداری چنین مناطقی برای کشور ثروتمند ایران چه سختی دارد که متولیان امر تن به آن نمی‌دهند؟ جای گریستن ندارد که چنین بستر باستانی ارزشمندی که یک ویژگی آن «زادگاه نخستین خط نگارشی بودن»، یعنی بزرگترین تحول زندگی بشر است در این منطقه کماکان با مقاصد تجاری شخم زده شود؟
گناهی بر گردن کسانی که در گذشته و با بی‌خبری از علم باستان‌شناسی برای کشف اشیاء عتیقه کاوش کردند، نیست، اما در دورانی که علم باستان‌شناسی به پیشرفته‌ترین شکل ممکن رسیده است و حتی در دورافتاده‌ترین مناطق کشورهای در حال توسعه همسایه برای یافتن (و یا گاه بافتن) نقش کشورشان در تاریخ بشر و برای جذب هزاران گردشگر که تنها از عملیات کاوش‌های باستان‌شناسان بازدید می‌کنند، گناه و خیانتی نابخشودنی است.
زهی تأسف که هم‌وطنانی از ما، تاریخ گران‌سنگ کشورشان را برای چند درهم و دلار سرند می‌کنند. به‌راستی مقصد و محل نمایش میلیون‌ها شیء معمولی خریداری‌شده در ایران کجاست!؟ برای کسانی که دستی بر آتش مطالعات باستان‌شناسی دارند و یک گام از مردم عادی در این بینش جلوتر هستند، آشکار است که کشور، در فرایندی که متأسفانه مانند ابرهیولایی در حال بلعیدن میراث فرهنگی است، سرمایه‌های وفاق ملی و «هویت ملی» و «اقتصاد بدون نفت» را، که بارقه‌های آن چندین سال پیش توسط بزرگترین صادرکنندگان نفت جهان فهمیده شده است، از دست خواهد داد.
وظیفه متخصصان ایرانی و متدین و میهن‌دوست حوزه میراث فرهنگی، گوشزد مکرر این نکته مهم است که، تخریب و تاراج میراث فرهنگی کشور تخریب یک دیوار گلی یا شکستن یک کوزه نیست، بمباران یکی از مهمترین منابع استراتژیک توسعه اقتصادی و فرهنگی کشور برای اقتصاد، معیشت و فرهنگ «دوران گذار از نفت» و برآیند توطئه خاموش دشمنان کشور است که با دمیدن در آتش طمع گروهی سودجو و پول‌پرست در داخل کشور (و بی‌اهمیت و عادی جلوه دادن آن در وزارت میراث فرهنگی) زبانه کشیده است. وظیفه یک مسؤول متدین و انقلابی آگاهی، اعلام برائت و مبارزه با عوامل این جنگ و تهاجم نرم است.»
منبع: اکوفارس
کلیدواژه: بانک مرکزی افزایش قیمت شاخص بورس طلای جهانی قیمت روز خودرو گردشگری و صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی باستان شناسی قبل از میلاد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۶۶۶۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسراری که گورهای تاریخی افشا کردند
باستان‌شناسان با کاوش در نقاط مختلف جهان گورهایی باشکوه و در برخی موارد حیرت‌آوری را کشف کرده‌اند، که اطلاعات جالبی را از زندگی گذشتگان افشا می‌کند.
به گزارش ایسنا، گورهای انسان‌ها از تلخ‌ترین و البته مهمترین بقایای به‌جامانده از دنیای باستان اند و مردم به روش‌های مختلفی در آن دفن می‌شدند، از خاکسپاری در داخل اهرام عظیم گرفته تا انداختن جسد در باتلاق، روش دفن و خاکسپاری مردم در دوره‌ها و نقاط مختلف جهان گوناگون بوده است.
در برخی موارد، مردم می‌ترسیدند مرده‌ها زنده شوند و آسیب بزنند، در نتیجه گاهی اجساد را قطع عضو می‌کردند و یا آنها را می‌بستند.
در ادامه، منتخبی از این گورها را که «لایو ساینس» شناسانده و بخش نخست آن چندی پیش منتشر شد، معرفی می‌شود:
«پسوسنس یکم»
«پسوسنس یکم» فرعونی بود که در طول سلسله بیست‌ویکم مصر، یعنی در حدود ۳۱۰۰ سال پیش حکومت می‌کرد. در سال ۱۹۴۰ میلادی بود که مقبره او در شهر باستانی «تانیس» کشف شد. او را با نقابی از جنس طلا به خاک سپرده بودند. درونی‌ترین تابوت در تابوت‌دان او از نقره ساخته شده بود، از این‌رو برخی از نویسندگان امروزی، «سوسنس یکم» را «فرعون نقره‌ای» نامیده‌اند. اشیاء مخصوص خاکسپاری نفیسی از جمله گردنبند و دستبند ساخته‌شده از فلزات گرانبها و جواهرات نیز در این مقبره کشف شد. با وجود تمام این آثار چمشگیر، کشف این مقبره در مقایسه با کشف مقبره «توت عنخ آمون» مورد توجه مردم قرار نگرفت که البته بخشی از آن به دلیل کشف مقبره «پسوسنس یکم» در دوران جنگ جهانی دوم بود.
«مقبره آمفیپولیس»
مقبره آمفیپولیس که قدمت آن به قرن چهارم پیش از میلاد بازمی‌گردد، در «مقدونیه» واقع در یونان ساخته شده است و در طراحی آن جزئیات زیادی به کار رفته است. ابوالهول‌هایی در این مقبره قرار دارند که از دروازه‌ها حفاظت می‌کنند، همچنین مجسمه‌های زن و موزائیک‌های تصویرگر داستان‌های اساطیر یونانی نیز در آن قرار دارد. با اینکه بقایای دست‌کم پنج انسان در این مقبره کشف شده است، هویت این افراد یا اینکه مقبره برای چه کسی ساخته شده است، مشخص نیست. قدمت این مقبره به دوران «اسکندر مقدونی» باز می‌گردد و این احتمال وجود دارد که برای یکی از اعضاء خانواده و یا یکی از دوستان او ساخته شده باشد.
«اوتسی مرد یخی»
بقایای یخ‌زده و سالم مردی که «اوتسی» نام گرفته است، به بیش از ۵۳۰۰ سال قبل تعلق دارد و توسط محققان در مرز ایتالیا و اتریش در سال ۱۹۹۱ میلادی پیدا شد. تحقیقات نشان داد که این مرد ۱.۶ متر قد داشته و در زمان مرگ حدودا ۴۵ ساله بوده است. او پس از اصابت یک تیر جان خود را از دست داده است. همچنین اثری از یک زخم عمیق در دست راست او وجود دارد که احتمالا حین جلوگیری از اصابت تیر ایجاد شده است.
«مقبره‌های سلطنتی اور»
مقبره‌های سلطنتی «اور» که به حوالی ۴۵۰۰ سال قبل تعلق دارند، از حدود ۱۶ مقبره تشکیل شده‌اند که به افراد سطلنتی یا اشراف‌زادگان جامعه تعلق داشتند. این افراد به همراه اشیاء نفیسی از جمله سربند، گردنبند و گوشواره دفن شده بودند. از جمله اشیاء قابل‌توجهی که در این مکان کشف شده است به یک چنگ می‌توان اشاره کرد که به شکل سر یک گاو نر طراحی شده بود. در نزدیکی این مقبره‌های سلطنتی همچنین افرادی به همراه اشیاء خاکسپاری به مراتب ساده‌تر دفن شده بودند.
در این زمینه بخوانید:
داستان کشف مقبره‌های طلایی
«قبرهای چاتال‌هویوک»
قدمت محطوطه «چاتال‌هویوک» در ترکیه به بیش از ۹هزار سال بازمی‌گردد و این محوطه یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های کره زمین شناخته می‌شود. در این سکونتگاه هیچ خیابانی وجود ندارد و ساختمان‌ها به اندازه‌ای به یکدیگر نزدیک بودند که مردم با استفاده از نردبان‌های روی سقف، وارد آنها می‌شدند. باستان‌شناسان همچنین به این نتیجه رسیدند که مردم در زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند و در برخی از موارد تا ۳۰ نفر در زیر یک ساختمان دفن می‌شد. در سال ۲۰۱۱ میلادی نتایج یک تحقیق نشان داد افرادی که زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند، اغلب از لحاظ بیولوژیکی با یکدیگر رابطه نداشتند که نشان می‌دهد خویشاوندی عامل مهمی در انتخاب محل دفن نبوده است.
«تابوت‌دان پایان دنیا»
در سال ۲۰۱۸ گروهی از باستان‌شناسان یک تابوت‌دان سیاه و گرانیتی در ابعاد ۲.۷ در ۱.۵ در ۱.۸ متر را در اسکندریه واقع در یونان کشف کردند. کشف این تابوت بسیار مورد توجه قرار گرفت و برخی در فضای مجازی این موضوع را مطرح کردند که باز کردن تابوت می‌تواند نفرینی را رها کند که ممکن به پایان رسیدن دنیا منجر شود. زمانی که باستان‌شناسان در این تابوت باز کردند، دریافتند که آب فاضلاب به درون آن راه یافته است. کاوشگران همچنین بقایای سه انسان به همراه حکاکی‌هایی روی ورقه‌های طلا پیدا کردند. قدمت تابوت‌دان به حوالی بعد از فتح این مکان توسط «اسکندر مقدونی» در سال ۳۳۲ پیش از میلاد بازمی‌گردد، اما مشخص نیست که این تابوت‌دان برای چه کسی ساخته شده است.
«مقبره سن پیتر»
مقبره «سن پیتر» در زیر محراب کلیسای سنت پیتر در واتیکان واقع شده است، یعنی نزدیک به منطقه‌ای که اعتقاد بر این است که او در قرن اول پس از میلاد به صلیب کشیده شده است. چندین قبر با بقایای انسان در داخل مقبره قرار دارد، همچنین مجموعه‌ای از استخوان‌ها در این مکان وجود دارد که برخی معتقدند به «سن پیتر» تعلق دارد.
«مقبره سئوس سوم»
«سئوس سوم» (Seuthes III)، پادشاه «ادروسی»، قلمرویی واقع در «تراکیه» (سرزمینی در جنوب شرق اروپا) بود که در طول قرن چهارم پیش از میلاد حکومت می‌کرد. این پادشاه زمانی که در گذشت، در مکانی که اکنون مرکز بلغارستان محسوب می‌شود، دفن شد. در مقبره او اشیاء خاکسپاری مختلفی از جمله یک تاج طلا، جام طلا، سلاح، سپر و یک کلاه‌خود برنز و یک سردیس برنزی که احتمالا تصویرگر خود شاه است، وجود داشت. مقبره او زیر تپه‌ای به ارتفاع ۲۰ متر و قطر ۹۰ متر قرار دارد.
«مقبره هادریان»
مقبره هادریان که در رم واقع شده است، مقبره‌ای است که برای «هادریان»، امپراتور روم ساخته شده است و در آن خاکستر این امپراتور، همسر و تعدادی از جانشینانش نگهداری می‌شود. این ساختمانِ استوانه‌ای ۵۰ متر ارتفاع دارد و بعدها به قلعه‌ای تبدیل شد که در مقطعی توسط پاپ مورد استفاده قرار گرفت. این مکان اکنون یک موزه را در خود جای داده است.
«تئودوریک بزرگ»
مقبره تئودوریک برای «تئودوریک بزرگ» (حکومت در حدود ۴۷۱ تا ۵۲۶ پس از میلاد) ساخته شد که پادشاه «استروگوت‌ها» بود. این مقبره یک سازه مدور واقع در «راونا» در ایتالیا است. این سازه دو طبقه ۱۵ متر ارتفاع و ۱۱ متر قطر دارد و از دست‌کم ۲۳۰ تن سنگ ساخته شده و سقف آن به صورت گنبدی طراحی شده است. پس از اینکه امپراتوری بیزانس در سال ۵۴۰ «استروگوت‌ها» را شکست داد، آنها بقایای تئودوریک را برداشتند و مقبره را به کلیسا تبدیل کردند.
«هرم جوزر»
«جوزر»، یکی از فرعون‌های مصر بود که حدود ۴۷۰۰سال قبل حکومت کرد. او یک هرم پلکانی را در «سقاره» ساخت. این هرم نخستین هرمی بود که در مصر ساخته شد و ارتفاع آن به ۶۰ متر می‌رسید و در مجموع از ۶ طبقه پلکانی تشکیل شده بود. تونل‌هایی که زیر این هرم ساخته شده است یک هزارتو به طول ۵.۵ کیلومتر را تشکیل می‌دهد و داخل آنها یک اتاقک خاکسپاری قرار دارد که «جوزر» در آن دفن شده است. با اینکه اثری از مومیایی او وجود ندارد، اما ۳۲ تکه از تابوت‌دان گرانیتی فرعون در این اتاقک پیدا شد.
در این زمینه بخوانید:
نخستین هرمی که ساخته شد
«مقبره سلطنتی مایا»
در ژانویه سال ۲۰۲۴ باستان‌شناسانی از دانشگاه تولین از کشف مقبره ۱۷۰۰ساله یک پادشاه «مایا» در محوطه‌ای واقع در «چوچکیتام» (Chochkitam) در «گواتمالا» خبر دادند. در این مقبره یک نقاب یشم، صدف نرمتنان و طراحی‌ها و کنده‌کاری‌هایی روی استخوان ران انسان پیدا شد. یکی از این کنده‌کاری‌ها فردی شبیه به یک پادشاه را به تصویر می‌کشد که یک نقاب یشم شبیه به آنچه را که در مقبره پیدا شده است، دست دارد. نوشته‌های کشف‌شده نیز به پدر و پدربزرگ پادشاه اشاره دارند و آنها را به حکمرانان شهرهای «تیکال» و «تئوتیئواکان» مرتبط می‌کنند.
در این زمینه بخوانید:
کشف شگفت‌انگیز درباره پادشاه فراموش‌شده
انتهای پیام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت